Orijinal adı: Silent Hill: Revelation
Yapım: 2012 - ABD
Tür: Korku, Gerilim, Gizem
Yönetmen: Michael J. Bassett
Oyuncular: Adelaide Clemens, Kit Harington ve Sean Bean
Süre: 94 Dakika
Heather Mason (Adelaide Clemens), babası ile beraber sık sık taşınmakta ve nedenini bilmediği bir şekilde birilerinden sürekli kaçmaktadırlar. Sürekli gördüğü kabuslar Heather'ın zor bir çocukluk geçirmesine neden olmuştur. Fakat 18 yaşına girmesine sayılı günler kala bu kabuslar giderek kötüleşecek ve hayatını yaşanmaz kılacaktır. Yeni taşındıkları kasabada babasının arkasında bir mektup bırakarak kaybolması, Heather'ın aslında sandığı kişi olmadığı gerçeğiyle yüzleşmesine ve rüyalarının ardındaki gerçeğin kapılarının aralanmasına neden olacaktır.
Korku filmlerinin matematiği basittir. Filmin senaryosu filmin derinliğini, filmin castı doğallığını-gerçekçiliğini, filmin efekt ve müzikleri etkileyiciliğini ve yönetmen ise izleyicinin bakış açısını belirler. Bu neden sonuç ilişkilerini daha ayrıntılı ve uzun bir halde yazmak mümkündür tabiki, fakat genel mantık bu şekildedir. Yeni bir film yaptığınızda filmi izleyiciye benimsetmek kolay değildir. Eğer bir serinin ikinci veya daha sonraki filmlerinden birini yapıyorsanız böyle bir zorlukla karşılaşmazsınız.
Bu kadar şeyi neden mi anlattım? Çünkü Silent Hill: Revelation, bu korku filmi matematiğini göz ardı eden bir yapım olmuş. İyi anlamda mı? Maalesef hayır. Yapımcılar bu matematiği atlayarak işlerini zora yeterince sokmamış gibi bir de korku sinemasında - son yıllarda çıkan başarısız yapımlardan dolayı - kötü bir şöhret kazanmış olan 3D film yapma furyasının da yeni bir üyesi olmuş.
Önceki yazılarımı takip edenlerin hatırlayacağı gibi Silent Hill filmi benim izlerken en keyif aldığım filmler listesinde üst sıralarda yer alır. Orijinal bir fikir üzerine son derece başarılı bir biçimde kurgulanmış güzel bir yapımdı. Bundan yaklaşık olarak bir yıl önce Silent Hill filminin bir devam filmiyle tekrardan beyazperdeye taşınacağını öğrendiğim zaman çok sevinmiştim. İlk filmin bu kadar güzel olması ikinci film konusunda da beni çok umutlandırmıştı. Filmi izledikten sonra ise keşke ikinci film hiç çekilmeseydi demekten kendimi alıkoyamadım.
Film başlamadan önce ilk filmin en zekice iki fikrine bu filmde nasıl yer verileceğinin filmin kalitesini etkileyeceğini söylemiştim: Hemşireler ve Piramit Kafa (Pyramid Head). Hemşireler ilk filmde şüphesiz bizim anlam veremediğimiz ama bir o kadar da gerildiğimiz karakterlerdi. Piramit Kafa ise gerilimin en yüksek seviyelere çıktığı sahnelerin baş kahramanıydı. Peki bu filmdeki rolleri yeterli mi? Maalesef bu sorunun da cevabı hayır. Hemşireler sadece göstermiş olmak için gösterilen bir kaç dakika bile sürmeyen bir sahnede yer alıyor bu filmde. Piramit Kafa ise bir kaç sahnede kısa kısa gösterilirken gerçek anlamda kendini gösterebileceği sahnede ise mahalle kavgasına gelmiş gibi elindeki dev bıçağıyla sağa sola savurmakla meşguldü.
Filmde oyunculara genelde çok iş düştüğü söylenemez. Çünkü film bazı şeyleri o kadar oldu bittiye getiriyor ki oyuncuların kendini göstermesine fırsat kalmıyor. Başrollerde Heather-Alessa rolüyle genç yıldız Adelaide Clemens, Game of Thrones hayranlarının yakından tanıdığı isim Kit Harington ve pek çok sinema severin hafızasına Lord of the Rings filmdeki rolüyle kazınan Sean Bean yer alıyor.
Film için daha bir çok şey söylemem mümkün fakat daha fazla uzatarak yazıyı sıkıcı bir hale getirmek niyetinde değilim. Genel ilk filmi çok beğendiyseniz bu filmden kesinlikle uzak durun derim. Zira gerçekten bu filmin bu kadar kötü yapılması ilk filme gerçekten büyük bir saygısızlıktır. Eğer 2012 yapımı filmleri merak ediyorum diyorsanız mümkün olduğunda seçiminizi diğer yapımlardan yana kullanmasınızı öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder