Orijinal
adı: Gwai wik
Yapım: 2006 Tayland-Hong Kong
Tür: Korku, Gerilim, Gizem
Yönetmen: Oxide Pang Chun, Danny Pang
Oyuncular: Angelica Lee, Pou-Soi Cheang ve Ekin Cheng
Süre: 108 Dakika
Başarılı bir yazar olan Ting-Yin (Angelica Lee) Hayalet Dünya isimli yeni romanını yazmaya başladıktan sonra çeşitli esrarengiz olaylar (hırıltılı telefon çağrıları, kâğıtların kendiliğinden hareket etmesi vs.) yaşamaya başlamıştır. Bu tarz gizemli olayların birbirini izlediği günlerden birinde kahramanımız asansörde yaşlı bir kadın ve torunuyla karşılaşır. Asansörden indikten sonra ise kendini her şeyin, unutulmaya mahkûm edilmiş olduğu, yok olmaya yüz tuttuğu bir dünyada bulur.
Film unutmak, unutulmak, pişmanlık gibi konuları ustaca işleyip yer yer bizi hüzünlere gark ediyor.
Küçük Prens ve Tilki’nin diyaloglarını anımsatan bazı sahnelerle ( Ting-Yin ve küçük kız arasında geçen bazı konuşmalar) dikkat çekerek – en azından benim dikkatimi çekti- adeta izleyiciye göz kırpıyor.
Genel olarak klasik Uzak Doğu korku sineması tarzında çekilmiş bir film. (Şimdi nasıl yani, dediğinizi duyar gibiyim açıklıyorum) Şöyle ki Uzak Doğu korku sinemasında alıştığımız hayalet teması, kademeli olarak artan gerilim, filmin sonlarına kadar süren gizem unsurları, hareket eden objeler, telefon aramaları, bu telefon aramalarındaki hırıltılar vs. vs. daha birçok şeyi bünyesinde barındırıyor. Ha bunların bulunmasını söylerken sizde “klişe bir film olmuş boş verin izlemeyin” gibi bir izlenim yaratmış olabilirim, aksine bu gibi etkenler filmin izlenilebilirliğini arttırıyor.
Filmin monoton ve yer yer çok durağan başladığını kabul etmek lazım. Ama ilk gerilim unsurları başladıktan sonra o monotonluk kalmıyor.
Kulağını tersten yakalayan bir film olmuş diye bir nitelendirmede bulunsam hata etmiş olmam herhalde. Filmin sonlarında bünyesinde barındırdığı kürtaj karşıtı mesaj beni bu nitelendirmeyi yapmam konusunda beni teşvik ediyor.
Birkaç kez izlediğim ve beğendiğim bir film. Uzak Doğu sinemasını sevenler için güzel bir film. İzlemenizi öneririm.
Yapım: 2006 Tayland-Hong Kong
Tür: Korku, Gerilim, Gizem
Yönetmen: Oxide Pang Chun, Danny Pang
Oyuncular: Angelica Lee, Pou-Soi Cheang ve Ekin Cheng
Süre: 108 Dakika
Başarılı bir yazar olan Ting-Yin (Angelica Lee) Hayalet Dünya isimli yeni romanını yazmaya başladıktan sonra çeşitli esrarengiz olaylar (hırıltılı telefon çağrıları, kâğıtların kendiliğinden hareket etmesi vs.) yaşamaya başlamıştır. Bu tarz gizemli olayların birbirini izlediği günlerden birinde kahramanımız asansörde yaşlı bir kadın ve torunuyla karşılaşır. Asansörden indikten sonra ise kendini her şeyin, unutulmaya mahkûm edilmiş olduğu, yok olmaya yüz tuttuğu bir dünyada bulur.
Film unutmak, unutulmak, pişmanlık gibi konuları ustaca işleyip yer yer bizi hüzünlere gark ediyor.
Küçük Prens ve Tilki’nin diyaloglarını anımsatan bazı sahnelerle ( Ting-Yin ve küçük kız arasında geçen bazı konuşmalar) dikkat çekerek – en azından benim dikkatimi çekti- adeta izleyiciye göz kırpıyor.
Genel olarak klasik Uzak Doğu korku sineması tarzında çekilmiş bir film. (Şimdi nasıl yani, dediğinizi duyar gibiyim açıklıyorum) Şöyle ki Uzak Doğu korku sinemasında alıştığımız hayalet teması, kademeli olarak artan gerilim, filmin sonlarına kadar süren gizem unsurları, hareket eden objeler, telefon aramaları, bu telefon aramalarındaki hırıltılar vs. vs. daha birçok şeyi bünyesinde barındırıyor. Ha bunların bulunmasını söylerken sizde “klişe bir film olmuş boş verin izlemeyin” gibi bir izlenim yaratmış olabilirim, aksine bu gibi etkenler filmin izlenilebilirliğini arttırıyor.
Filmin monoton ve yer yer çok durağan başladığını kabul etmek lazım. Ama ilk gerilim unsurları başladıktan sonra o monotonluk kalmıyor.
Kulağını tersten yakalayan bir film olmuş diye bir nitelendirmede bulunsam hata etmiş olmam herhalde. Filmin sonlarında bünyesinde barındırdığı kürtaj karşıtı mesaj beni bu nitelendirmeyi yapmam konusunda beni teşvik ediyor.
Birkaç kez izlediğim ve beğendiğim bir film. Uzak Doğu sinemasını sevenler için güzel bir film. İzlemenizi öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder